Drukuj

FlagaPrezentowana flaga o wymiarach 3 m x 1,8 m wisiała przed polskim Konsulatem w Stavanger, utworzonym w 1928 roku. Pierwszym polskim konsulem w tym mieście został 49–letni wówczas przedsiębiorca Kristen Torgrimsen. Sam Konsulat miał siedzibę w domu Torgrimsena i to nad tym domem, istniejącym do dziś, powiewała polska flaga. Konsul Torgrimsen miał bliskie związki z Polską, odwiedzał ją i był przyjmowany przez władze w Warszawie. W 1938 r. do Stavanger przyjechał z wizytą ówczesny minister spraw zagranicznych Polski Józef Beck.

Po wybuchu II wojny światowej Konsulat zawiesił swoją działalność, a flagę ukryto, aż do wyzwolenia w maju 1945 roku. Jesienią 1945 r. konsulat został zamknięty, flagę ponownie zdjęto, zapakowano, a synowa konsula – Pani Berit Torgrimsen – przechowała ją jako cenną pamiątkę. Pierwszy raz od zakończenia II wojny światowej flagę zaprezentowano dopiero 50 lat później, w 1995 roku. Polacy mieszkający w Norwegii oraz ich norwescy przyjaciele, ufundowali wówczas tablicę upamiętniającą katastrofę lotniczą i śmierć dziesięciu Polaków lecących z Anglii do okupowanego kraju. Tablicę tę odsłonięto w miejscu katastrofy, w pobliżu gospodarstwa Helleren w okolicach Egersund. W uroczystości wzięły udział władze i licznie zgromadzeni Polacy. Wtedy też – po raz pierwszy od czasów wojny – znów posłużono się flagą ze starego Konsulatu. W 60. rocznicę tej katastrofy, grupa polskich oficerów z NATO udała się na miejsce wypadku, aby ponownie uczcić pamięć poległych. Razem z nimi byli również: syn Konsula Finn Torgrimsen z żoną Berit oraz prawnik Ulf Einar Staalesen, mianowany w 2002 r. polskim konsulem honorowym w Stavanger. To właśnie w czasie uroczystości w Helleren, Państwo Berit i Finn Torgrimsen przekazali flagę z przedwojennego Konsulatu nowemu Konsulowi. Na norweskiej ziemi flaga prezentowana była jeszcze w muzeum  w Stavanger, w związku z wystawą o historii polskiej emigracji.

Ze Stavanger do Elbląga
Kiedy Pani Berit Torgrimsen i jej rodzina zdecydowali w 2002 r. o zwróceniu flagi Konsulowi Staalesenowi, ten po naradzie z przyjacielem i działaczem polonijnym, elblążaninem Ryszardem Kalinowskim, postanowił ofiarować ją Towarzystwu Polsko-Norweskiemu w Stavanger.
O przekazaniu flagi ze Stavanger do Elbląga zadecydowały bliskie stosunki obu miast przez dziesiątki lat. W latach 80. XX wieku, w czasie pierwszej „Solidarności”, do Elbląga trafiała pomoc materialna od mieszkańców Stavanger. Organizowali ją: ze strony norweskiej sędzia Olav Th. Laake i ze strony polskiej ks. Infułat Mieczysław Józefczyk. Mieszkańców obu miast połączyła silna więź. W związku z tym zarząd Towarzystwa Polsko-Norweskiego w Stavanger postanowił w 2016 r., że flaga wróci do Polski i znajdzie się w Elblągu.
7 września 2016 r. w Kamieniczkach Elbląskich podczas spotkania Prezydenta Elbląga Witolda Wróblewskiego z delegacjami miast partnerskich oraz przedstawicielami korpusu dyplomatycznego, uczestniczącymi w Elbląskim Święcie Chleba, odbyło się uroczyste przekazanie polskiej flagi z Konsulatu w Stavanger w Norwegii na ręce Prezydenta  Elbląga Witolda  Wróblewskiego przez delegację Towarzystwa Polsko-Norweskiego w Stavanger.
 
Biało-czerwona odzyskana dla pokoleń
Flaga nie tylko znalazła nowe miejsce na polskiej ziemi, ale została poddana również pieczołowitej konserwacji, która przywróciła jej dawny blask. Flaga wykonana jest z płótna wełnianego, na którym swój ślad mocno odcisnął czas. W związku z tym ogromnym wyzwaniem była jej konserwacja. Prace konserwatorskie prowadzone były od maja do grudnia 2017 r. przez dr Katarzynę Zapolską. Wypełniono ubytki w materiale i wzmocniono całą tkaninę wełnianą, flaga została również ufarbowana na odpowiednie kolory.
Odnowiona flaga eksponowana jest w Elblągu w odbudowanym Ratuszu Staromiejskim, reprezentacyjnym obiekcie Starego Miasta. Flaga ma przypominać o szacunku, jakim Polacy darzą swe barwy narodowe oraz o partnerskiej współpracy Elbląga ze Stavanger i oddanej polskim sprawom norweskiej Polonii.

FlagaFlaga